Die hele Vierdaagse kan mij nog niet echt… nou ja…
Het zijn trouwens niet eens vier dagen.
Het zijn er wel zeven, alle amusement eromheen meegerekend.
Een tijd van introspectie en verlangen, verlangen naar mijn klootschietende zusters in Twente, waar in het geheel geen zeven heuvelen zijn.
Bij ons in Twente lopen de mannen wel veertig keer vier dagen aan één stuk achter de ploeg, terwijl de vrouwen hun zieke moeder bezoeken te Glanerbrug, minstens vier dagen gaans van de nederzetting. Te voet, jawel.
Krijgen zij een kruis?
Nee.
Zij dragen het!
